(English below)

Waar de sterren stralen

Hou jij de zon even tegen dan laat ik de maan schijnen
Zijn tenen zitten in de knoop terwijl hij met zijn handen de zon stopt
Wie wil er genieten wie wil er slapen?
Is het niet warm aan je handen vraagt de koning?
Nee hoor ik ben gemaakt van ijs
Maar dan smelt je toch?
Ja ik smelt maar ik word elke keer weer herboren
Ik besta uit genoeg ijs om de zon tegen te houden voor een keer
Dan reis ik naar mijn volgende leven
om de maan te laten schijnen
Zo draaien we door en zetten de planeten in het zon of maanlicht
Waar de sterren stralen daar leven wij
De ene keer in het donker de andere keer in het licht
Net als de mensheid
Zij zijn soms donker soms licht
Geef ons je leven als je niet meer ademt
Wij sturen je energie door naar je volgende plan
Je nieuwe leven
Het universum oneindig
Elke einde een nieuw begin
De dood overtroffen
Alleen je lijf moet eraan geloven
Nooit word je vergeten door je geliefden
In eenheid versmolten
Vader en moeder van het universum
Laten we kaatseballen met de planeten
Je denkt toch niet dat zij groter zijn dan wij
De eenheid is er al
Iedereen mag het alleen nog vinden
in zichzelf.

Where the stars are shining

You stop the sun for a moment then I’ll let the moon shine
His toes are in knots as he stops the sun with his hands
Who wants to enjoy who wants to sleep?
Isn’t it warm on your hands the king asks?
No, I’m made of ice
But then you melt, right?
Yes I melt but I am reborn again and again
I’m made of enough ice to block out the sun just this once
Then I travel to my next life
To make the moon shine
So we spin and put the planets in the sun or moonlight
Where the stars shine there we live
Sometimes in darkness sometimes in light
Just like mankind
They are sometimes dark sometimes light
Give us your life when you no longer breathe
We’ll send your energy on to your next plan
Your new life
The universe infinite
Every end a new beginning
Death transcended
Only your body is affected
Never will you be forgotten by those you love
Fused in unity
Father and mother of the universe
Let’s play bouncy balls with the planets
You don’t think they’re bigger than us
The unity is already there
Everyone may only find it
In themselves.

© Janine Spoelman

 

Een kort adult verhaal

MEESTER AQUA(2019)

Het woestijnzand glinstert in Ashids handpalm. Francien pakt hem aan, de hand zonder vragen, de hand van belofte is van haar.

Zijn witte kufi doet ze samen met zijn afkomst van zijn hoofd. Geen verbinding met geschiedenis geen stap vooruit maar een blote arm tegen de hare. Ze staan tegenover elkaar voor het antieke houten bed dat samen met de houten stoelen het enige meubilair vormt. Kaarsen verlichten de kamer.

 

Door het transparante gordijn komen vlagen warme lucht de ruimte binnen. Ashid streelt haar onderlip en hals. Hij hurkt zich voor haar. Francien inhaleert zijn donkere geur.

Het zand van zijn handen schuurt op haar blote onderbuik. Hij blaast het voorzichtig weg. De warme adem doet haar rillen. Zijn vingers beroeren haar huid als een vlinder die danst.

Ashid maakt de knoop los waarmee haar dunne rok is vast gebonden. De stof glijdt naar beneden over haar gespierde benen. Haar witte kanten slipje lijkt licht te geven in de schaars verlichte ruimte. Hij streelt over haar hemdje en rolt hem naar boven. Ze doet haar armen niet omhoog. Laat hij zijn best maar doen. Ashid glimlacht en geniet van het spel. Hij pakt Franciens handen en strekt haar armen boven haar hoofd. Tergend traag trekt hij het zwarte hemdje uit, geen BH. Pesterig omzeilt hij haar ronde borsten. Franciens huid begint te branden.

 

Onderzoekend raken Ashids lippen de hare. Gewillig opent ze haar mond. Met zijn nagels gaat hij van haar nek tot aan de onderkant van haar rug . Hij kust haar hals en draait haar om met zijn krachtige handen. Ashid heeft zijn armen om haar middel en drukt haar tegen zich aan. Francien voelt zijn geslacht tegen de onderkant van haar billen drukken en gilt in haar hoofd van ingehouden hunkering. Hjj zoent en bijt in haar nek. Ze kan zich niet meer stilhouden en kreunt. Haar verlangen om te bukken en haar slipje zelf uit te trekken onderdrukt ze. Het tempo laat ze aan Ashid over. De beten in haar nek geven tintelingen door haar hele lijf. Ze voelt zich één met haar lichaam. Alleen zijn handen en mond op haar lijf bestaan.

 

Hij tilt Francien op en legt haar op het bed. Ze aanschouwt hoe hij zijn sportbroek en T-shirt uittrekt. Zijn boxer heeft hij nog aan. Als een panter klimt hij op haar. Deels leunt hij op zijn onderarmen. Zijn heupen op de hare. Francien krioelt onder hem. Stil liggen kan ze niet meer. Haar lichaam is gevuld met verlangen. Ze pakt het elastiek van zijn onderbroek vast en begeleidt deze naar beneden. Ashid doet haar armen omhoog, hun vingers verstrengelen. Hij zoent haar bezwete buik en gaat steeds verder naar beneden. Met zijn tong maakt hij cirkels op haar huid. Hij zoent de binnenkant van haar bovenbenen richting haar kruis en kust haar door de stof. Met zijn vingers gaat hij plagerig onder het elastiek door voordat hij haar slipje uittrekt. Zijn tong beweegt snel en versterkt de hitte tussen haar benen. Francien trekt hem aan zijn haren omhoog. Ze wil hem in zich voelen. Nu.

 

De eerste dag dat ze hem zag werd ze al week in haar benen. Donkere krullen, diepbruine ogen die haar intens aanstaarden.

Hij is fit. Een zwembad vol vrouwen onder de blauwe lucht door palmbomen omringt. De dames bewegen de gewichten omhoog en omlaag. Stappen naar links en naar rechts. Ashid doet, gekleed in een donkerblauwe korte broek en witte T-shirt, de oefeningen voor. Hij geniet van de dames van variabele leeftijd met hun borsten wiegend in het water. Gekleurde bikinies en badpakken omsluiten de lichamen als een tweede huid. Housemuziek schalt blikkerig uit de boxen. Maar niemand die het stoort, zijn zwoele stem maakt alles goed. Een half uur onder de zon bewegen in het weldadige water.

Ashid klapt boven zijn hoofd in zijn handen. De dames volgen al watertrappelend zijn voorbeeld.

Francien bevindt zich in het midden. Zo kan hij haar goed observeren zonder dat het opvalt. Zij is blond en een beetje verbrand. Haar huid is zo blank. Hij geniet van haar ogen en haar lieve glimlach. Straks als de les is afgelopen wil hij haar aanspreken. Waarom zou hij dat niet doen? Is ze hier alleen? Heeft ze een vriend? Hij knipoogde maar Francien reageerde niet. De zon scheen in haar gezicht. Was dat echt een knipoog voor haar. Ze kon het bijna niet geloven. En wat als het een gladde Adonis is? Elke week een ander schatje.

De dames stapten achter elkaar via het metalen trappetje het zwembad uit.

‘Thank you Ashid, it was wonderful.’

‘Lovely class my dear.’

‘It was energetic like you,’ zei een brunette met een zwoele blik.

‘You’r very handsome,’ zei een oudere dame en kneep hem vervolgens in zijn wang.

‘You’re welcome ladies, I’ll see you tomorrow,’ lachtte Ashid zijn parelwitte tanden bloot.

Francien knikte naar hem, een rij dames achter haar. Wat kon ze tegen hem zeggen? Ze voelde zich een stuntelige puber.

Hij gaf haar weer een knipoog.

Nu wist ze het zeker, deze was voor haar bedoeld. Haar wangen gloeiden en ze liep gauw door naar het ligbed waarop haar badlaken lag.

 

Wie had dat gedacht een vakantie of een vlucht weg van Michel? Eindelijk. Ze wilden een break. Onderzoeken of ze elkaar ook zouden missen na een relatie van zes jaar.

Francien merkte ver van huis dat ze weer begon te genieten. Alleen naar de markt, wandelen door smalle straatjes. Ze was op ontdekkingstocht zonder hem en ze vond het helend. Was dit haar eigen pad? De knoop in haar onderbuik verdween. Bij Michel voelde ze zich nooit echt vrij. Ze leefde meer zijn leven dan haar eigen. Maar dat was natuurlijk niet zijn schuld. Ze deed het zelf. Ze paste zich te veel aan. Zijn werk, zijn schip, zijn gekookte aardappelen. Durfde ze niet meer goed voor zichzelf op te komen of was het gemakzucht?

Francien at van haar couscous zittend op een krakkemikkige stoel. Ze nam nog een stukje tomaat en wenkte de ober.

‘May I have another glas of wine?

‘White madam?’

‘Yes please.’

Ze is blij met haar vrijheid en zoekende naar haar eigenheid. Haar mobiel had ze uit gedaan. Geen contact met vrienden. Geen foto’s op social media. Ze was hier en genoot van de bergen achter haar, de warme avond met exotische geuren en de bloemen. Het was genoeg.

Heeft ze dan helemaal geen man meer nodig? Haar relatie met Michel was voorbij. Tot die conclusie kwam ze gisteren. Eindelijk kan ze de verhouding van een afstand bekijken. Wat ziet ze nog in hem? Het is goed dat hij zijn uitbarstingen door middel van therapie nu onder controle heeft. Hij is een ondernemende en enthousiaste man alleen hebben zijn driftbuien een plek in haar geheugen ingenomen. Op zijn schip met razeilen kon ze enorm genieten maar er was te veel gebeurd.

Ze verlangt naar iemand die haar koestert.

 

Hoe moeilijk loslaten ook is als je helemaal vergroeid bent met elkaar. Ze ging zichzelf weer terugvinden stukje voor stukje. Dagen herkauwde ze de ellenlange gesprekken die ze met Michel had gevoerd. Zijn vele spijtbetuigingen wasten haar nare herinneringen niet weg maar nu ging de storm in haar hoofd liggen.

Het sporten doet haar goed, iedere ochtend gaat ze naar het zwembad om haar kilometer te zwemmen met elke slag laat ze haar verleden verder achter zich en voelt ze zich opgeruimder. Het lijkt alsof de kalmte van het water een afdruk achterlaat in haar hoofd.

Tegen het einde van de middag doet ze mee met de aquarobic van Ashid.

Zijn training is niet zo intensief, maar een leuke happening met al die vrolijke dames in het bad. Of gaat ze voor hem springend door het water in haar net te kleine bikini? Francien moet het toegeven zijn lach is betoverend en zijn enthousiaste waarvan ze de oorsprong niet kent, is aanstekelijk. Hoe vaak en hoelang zou hij dit al doen? Zijn het de vrouwen waar hij zo enthousiast van wordt?

 

Francien nam nog een slokje van haar wijn en betrapte zich erop dat haar gedachten afdwaalden naar Ashid. De gebruinde man in korte broek met brede schouders waar ze haar hoofd tegen aan zou kunnen vleien. Ashid met zijn vrolijke lach en donkere ogen vol wijsheid. Waar zou hij slapen vannacht? Ze gaat met haar wijsvinger over haar lippen. Hoe zou het zijn om door hem gekust te worden? Zijn gladde huid te strelen?

‘Madam do you want something for dessert?’

‘Yes please.’

‘I will get you the menu.’

Francien at haar yoghurt met honing. Ze zat in een afgelegen straatje weg van het toeristische centrum. Heerlijk tussen de locals. Een glimlach ontspande haar gezicht

 

Ze rekende af en wandelde het centrum tegemoet. Stap voor stap kreeg ze meer helderheid in haar hoofd. Waar een vakantie al niet goed voor was. Gewoon in het vliegtuig gestapt. Alleen. De wind droeg haar blonde lokken. De rok had ze in een winkeltje hier vlakbij gekocht. Hij past bij de hitte van de dag en zwierde om haar heen. De etalages van de winkels waren donker. Het was na tienen. Vanaf de terrasjes klonk gelach. Gelukkig herkende ze de straten na een paar dagen. Op haar eerste wandelingen kon ze de wirwar van straatjes nog niet goed overzien maar nu weet ze haar appartement moeiteloos te vinden.

Ze ademde een paar keer diep in en uit. Ze weet niet wat de toekomst brengt maar haar verleden kan ze afsluiten. Blij stapte ze het trapje op naar haar veranda. Het licht ging aan, ze schrok van de gedaante in de rieten stoel maar toen herkende ze hem.

Hij glimlachte warm, stond op en pakte haar hand.